Η έννοια του «θανάτου» στην Ελληνική Επανάσταση (1821-1832)
Αντικείμενο
Τίτλος
Η έννοια του «θανάτου» στην Ελληνική Επανάσταση (1821-1832)
Ονόματα Ομιλιτών/Συγγραφέων/Editors
Δημιουργός
Τόπος που συμβαίνει
Συσχέτιση
Θέμα - Λέξεις Κλειδιά
Ημερομηνία
7 Απριλίου 2021
Περίληψη
«Η διάδοση του εθνικισμού στις ελληνικές χώρες σηματοδότησε το πέρασμα από την patria (πατρώα γη) στο έθνος και άλλαξε ριζικά την αντίληψη του γεωγραφικού χώρου αλλά και τις μεταφυσικές έννοιες της ζωής και του θανάτου. Η ζωή και ο θάνατος (δύο διαζευκτικές έννοιες) εκκοσμικεύονται στην πολιτική σκέψη των Νεοελλήνων Διαφωτιστών (με προεξάρχοντες τον Ρήγα Βελεστινλή, τον Ανώνυμο συγγραφέα της Ελληνικής Νομαρχίας και τον Αδαμάντιο Κοραή) και αποκτούν πολιτικό περιεχόμενο. Μια ζωή χωρίς εθνική ελευθερία, δικαιοσύνη και πολιτικά δικαιώματα νοείται πλέον ως «θάνατος». Αυτή η νέα (κοσμική) νοηματοδότηση είναι εμφανής στα πολιτικά κείμενα των επαναστατημένων Ελλήνων, ιδίως εκείνα της Γ ́Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας (1827).
Σε αυτήν τη διαδικασία ανανοηματοδότησης διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο οι μαζικές σφαγές Ελλήνων Ορθοδόξων σε Κωνσταντινούπολη, Αïβαλί, Χίο, Μεσολόγγι και αλλού κατά τη διάρκεια της Επανάστασης. Σε διαλεκτική σχέση με την εκδικητική μανία των Οθωμανών, οι επαναστατημένοι Έλληνες έδειξαν ότι ήταν «αποφασισμένοι ή να ελευθερωθώμεν και να αποκτήσωμεν την ανεξαρτησίαν μας και να νοιώσωμεν ότι ζούμε σαν άνθρωποι ή να χαθώμεν όλοι», όπως δήλωσε ευθαρσώς ο Ιωάννης Κωλέττης το 1822. Αυτή η αλλαγή των νοοτροπιών καταφάνηκε περίτρανα κατά την τρίτη πολιορκία και την ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου (10 Απριλίου 1826), οπότε (κατά τον στρατηγό Σπυρομίλιο) επήλθε η «ολοκαύτωσις της πόλεως» των Μεσολογγιτών και χάθηκε «τόση ανθρωπότης».»
Από το βιβλίο περιλήψεων της σειράς εκδηλώσεων, όπως αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του διοργανωτή.
Σε αυτήν τη διαδικασία ανανοηματοδότησης διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο οι μαζικές σφαγές Ελλήνων Ορθοδόξων σε Κωνσταντινούπολη, Αïβαλί, Χίο, Μεσολόγγι και αλλού κατά τη διάρκεια της Επανάστασης. Σε διαλεκτική σχέση με την εκδικητική μανία των Οθωμανών, οι επαναστατημένοι Έλληνες έδειξαν ότι ήταν «αποφασισμένοι ή να ελευθερωθώμεν και να αποκτήσωμεν την ανεξαρτησίαν μας και να νοιώσωμεν ότι ζούμε σαν άνθρωποι ή να χαθώμεν όλοι», όπως δήλωσε ευθαρσώς ο Ιωάννης Κωλέττης το 1822. Αυτή η αλλαγή των νοοτροπιών καταφάνηκε περίτρανα κατά την τρίτη πολιορκία και την ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου (10 Απριλίου 1826), οπότε (κατά τον στρατηγό Σπυρομίλιο) επήλθε η «ολοκαύτωσις της πόλεως» των Μεσολογγιτών και χάθηκε «τόση ανθρωπότης».»
Από το βιβλίο περιλήψεων της σειράς εκδηλώσεων, όπως αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του διοργανωτή.
Εξειδίκευση τύπου
Ομιλία/Διάλεξη
Τύπος
Σύνολα δεδομένων
Γλώσσα
Σύνδεσμος
https://youtu.be/3Qld5vDVDmE
https://2021.uoa.gr/fileadmin/depts/uoa.gr/2021/uploads/Omilies_23421.pdf
https://2021.uoa.gr/anakoinoseis_kai_ekdiloseis/proboli_ekdilosis/21_omilies_gia_to_21/
Σελίδες - Διάρκεια
01:00:00
Άδεια Χρήσης
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0 (CC-BY-NC-SA)
Λίστες Αντικειμένων
Position: 7381 (7 views)