Η δεκαετία πριν την Ελληνική Επανάσταση: Μια μαύρη τρύπα στην οθωμανική ιστορία
Αντικείμενο
Τίτλος
Η δεκαετία πριν την Ελληνική Επανάσταση: Μια μαύρη τρύπα στην οθωμανική ιστορία
Ονόματα Ομιλιτών/Συγγραφέων/Editors
Δημιουργός
Τόπος που συμβαίνει
Συσχέτιση
Θέμα - Λέξεις Κλειδιά
Ημερομηνία
12 Μαρτίου 2021
Περίληψη
«Ένα θέμα που ξεχωρίζει ως κεντρικό σε όλα τα έγγραφα που παρήγαγε το Οθωμανικό κράτος κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης είναι οι ανεπιτυχείς προσπάθειες της Υψηλής Πύλης να κινητοποιήσει μουσουλμάνους Αλβανούς προύχοντες και πολεμάρχους ενάντια στους Έλληνες επαναστάτες. Η πληθώρα των εγγράφων οφείλεται στο γεγονός ότι το Οθωμανικό κράτος στην ουσία δεν διέθετε στρατό, ούτε και αρκετά μέσα για να τον συγκροτήσει, και βρισκόταν κυριολεκτικά στο έλεος των Αλβανών πολεμάρχων και μισθοφόρων για την καταστολή της ελληνικής εξέγερσης μέχρι την έλευση των αιγυπτιακών δυνάμεων το 1825. Για να κατανοήσουμε τι είχε συμβεί στον οθωμανικό στρατό και τις επακόλουθες εξελίξεις κατά την Ελληνική Επανάσταση, είναι απαραίτητο να εξετάσουμε την προηγούμενη δεκαετία. Η Συνθήκη του Βουκουρεστίου (Μάιος 1812) και η αναθεωρημένη μη-επιθετική αυτοκρατορική ατζέντα στην μετα-ναπολεόντεια τάξη πραγμάτων επέφεραν τις ευνοϊκές συνθήκες για μια ορισμένη κλειστή ομάδα στην Υψηλή Πύλη ώστε να διαχειριστεί τις εσωτερικές της υποθέσεις και να εξουδετερώσει τους επαρχιώτες προύχοντες (αγιάνηδες), χωρίς την υποστήριξη των οποίων το κεντρικό οθωμανικό κράτος δεν μπορούσε να συγκροτήσει στρατό ούτε και να συγκεντρώσει φόρους από τον ρωσο-οθωμανικό πόλεμο των 1768-1774 και έπειτα. Οι αγιάνηδες είχαν διαμορφώσει σχεδόν αυτόνομα κρατίδια για τους ίδιους και ιδίως κατά τον ρωσικό πόλεμο 1806-1812, απέκτησαν περισσότερη ανεξαρτησία από ποτέ άλλοτε, ανταποκρινόμενοι ολοένα λιγότερο προς τα αιτήματα της Υψηλής Πύλης. Έτσι, τον Φεβρουάριο 1813, η Υψηλή Πύλη ανακοίνωσε επίσημα και ξεκίνησε ένα στρατιωτικό και διοικητικό σχέδιο για να ανακτήσει τον έλεγχο των επαρχιών. Αυτό που ακολούθησε ήταν ένας εμφύλιος πόλεμος μεταξύ του κεντρικού οθωμανικού κράτους και μιας πληθώρας επαρχιακών προυχόντων. Τα επίσημα οθωμανικά έγγραφα και χρονικά μας επιτρέπουν να ανιχνεύσουμε δεκάδες αστικών και αγροτικών εξεγέρσεων, των οποίων ηγούνταν επαρχιακοί προύχοντες ανά την αυτοκρατορία, από την Υεμένη έως την Βλαχία και από την Καυκασία έως τη Σερβία, ενάντια στις παραβιάσεις της Υψηλής Πύλης. Ο τελευταίος από αυτούς τους προύχοντες ήταν ο Αλή Πασάς Τεπελενλής στα Ιωάννινα, που οδήγησε τους Τόσκηδες, Λιάπηδες και Τσάμηδες Αλβανούς σε εξέγερση το 1820. Ως συνέπεια αυτής της διαδικασίας «απο-αγιανοποίησης» μεγάλα τμήματα της αυτοκρατορίας καταστράφηκαν και η Υψηλή Πύλη εξάντλησε τα αποθέματά της σε στρατιωτικό ανθρώπινο δυναμικό. Το άρθρο θα εξετάσει την αλυσίδα εξεγέρσεων ανά την Οθωμανική Αυτοκρατορία και θα πραγματευτεί την επιρροή τους στην Ελληνική Επανάσταση.»
Από το βιβλίο περιλήψεων, όπως δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του ΕΚΠΑ.
Από το βιβλίο περιλήψεων, όπως δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του ΕΚΠΑ.
Εξειδίκευση τύπου
Παρουσίαση συνεδρίου
Τύπος
Κείμενο
Γλώσσα
Σύνδεσμος
Σελίδες - Διάρκεια
00:20:00
Άδεια Χρήσης
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή 4.0 (CC-BY-NC-SA)
Λίστες Αντικειμένων
Position: 11014 (14 views)