Skip to main content

Αρχική    Περιγραφή του έργου    Συντελεστές       

Δεύτερη συμφωνία: Το τραγούδι της Γης

Αντικείμενο

Τίτλος

Δεύτερη συμφωνία: Το τραγούδι της Γης

Ημερομηνία

12 Φεβρουαρίου 2021

Χρονολογία Δημοσίευσης

2021

Περίληψη

"Η Δεύτερη συμφωνία (1980-81) του Μίκη Θεοδωράκη, με τον υπότιτλο Το τραγούδι της Γης, αποτελεί την αποφασιστική επιστροφή του συνθέτη στο συμφωνικό ιδίωμα, είκοσι χρόνια μετά το επαναστατικό ορόσημο του Επιταφίου που «εκτροχίασε» τη μουσική του σε μια μακρά περίοδο εμπλοκής με το λαϊκό τραγούδι – είδος τις αισθητικές και πολιτικές δυνατότητες του οποίου δοκίμασε και διάνοιξε όσο ελάχιστοι. Οι μουσικές ρίζες της Δεύτερης συμφωνίας ανιχνεύονται στη λόγια μουσική παραγωγή του Θεοδωράκη της δεκαετίας του ’50 και ιδίως στην Πρώτη σουίτα για πιάνο και ορχήστρα (1955) και στο μπαλέτο Αντιγόνη (1958-59), υλικό των οποίων ο Θεοδωράκης επανεπεξεργάστηκε στη Δεύτερη συμφωνία. Αν, όπως υποστήριξε ο Μάλερ το 1907, λίγο προτού συνθέσει το συμφωνικό έργο όπου πρώτος χρησιμοποίησε τον τίτλο Το τραγούδι της γης, «η συμφωνία πρέπει να είναι σαν τον κόσμο, να περικλείει τα πάντα», τι είδους κόσμο δημιουργεί ο Μίκης Θεοδωράκης στη Δεύτερη συμφωνία του; Έναν κόσμο σκοτεινό και απειλητικό, με ηθικές και ιδεολογικές αναφορές τόσο στο –προσωπικό και συλλογικό– τραύμα του ελληνικού Εμφυλίου όσο και σε διεθνώς διαδεδομένες αγωνίες της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, όπως η έξαρση της βίας και το πάντοτε επαπειλούμενο φάσμα του πυρηνικού ολέθρου. Ως αντιστάθμισμα στον πανταχού παρόντα ζόφο, ο οποίος αποδίδεται μουσικά χάρη σε ένα προσωπικό μουσικό σύστημα βασισμένο στη λογική των τετραχόρδων, ο Θεοδωράκης οραματίζεται ένα είδος μυθικής, προμηθεϊκής επανάστασης απέναντι στην πανίσχυρη βία της εξουσίας. Φορείς της επανάστασης χρίζονται τα «παιδιά της Γης», ζωτικές δυνάμεις που αντιπροσωπεύονται στο έργο από το ελπιδοφόρο ηχόχρωμα της παιδικής χορωδίας, η οποία τραγουδά το θρηνητικό και επείγον κάλεσμά της πάνω σε ποίηση του ίδιου του Θεοδωράκη. Εντέλει, η φλογερή μάχη του φωτός με το σκότος απολήγει στην απροσδόκητα ελπιδοφόρα κατάληξη του έργου, όπου οι κρητικοί ρυθμοί της Πρώτης σουίτας συνοδεύουν το οραματικό σύμπαν της Δεύτερης συμφωνίας ως τη διστακτικά αισιόδοξή του Έξοδο. " (Από την Εθνική Λυρική Σκηνή: https://2021.nationalopera.gr/art-never-ending-revolution)

Εξειδίκευση τύπου

Μουσική εκδήλωση

Τύπος

Εικόνες

Γλώσσα

Άδεια Χρήσης

Επιφύλαξη παντός δικαιώματος

Λίστες Αντικειμένων

Position: 3565 (31 views)